W zgodzie z samym sobą

Po wielu zapowiedziach i próbach w końcu się udało!

Chcielibyśmy opisać Wam dokładnie Nasze podejście do żywienia, do produktów, kalorii, makro. Zacznę troche z innej beczki. Kiedy poznałem Sylwuśke był to dla mnie cień człowieka, dosłownie cień kobiety. Mimo tego, że upłynęło pół roku od jej ostatniego startu w bikini fitness to Ona dalej utrzymywała poziom tkanki tłuszczowej na mega niskim poziomie, miała żyły na brzuchu, rękach, nogach. Do tego wszystkiego problemy hormonalne, czyli brak miesiączki, rozregulowany układ trawienny. A jeszcze raz zaznaczę, że od startu minęło 6 miesięcy. Czym to było spowodowane? A tym moi drodzy, że Sylwia popadła w paranoje nad własnym ciałem, bała się złapać odrobine tłuszczu, kilku kilogramów mimo tego, że i tak wyglądałaby jak wysportowana, piękna kobieta. To już niestety była tylko i wyłącznie, można śmiało powiedzieć, jej schorowana głowa.

Na jej szczęście do jej życia wkroczyłem ja. Bohater z jej snów, który przyszedł uratować jej kobiecość i zdrowie. Udało mi się wbić do jej głowy, że nie warto psuć zdrowia w imię ekstremalnie wysuszonego ciała. Całe szczęście odniosłem sukces i Sylwuśka zaczęła wychodzić na ludzi. Udało nam się wyregulować hormony, podrosły cycuszki, a przede wszystkim samopoczucie stawało się z każdym dniem nieporównywalnie lepsze. W taki o to sposób postanowiliśmy zupełnie inaczej podchodzić do żywienia i weszliśmy z jedzeniem na ścieżkę pokojową.

Obecnie jesteśmy mądrzejsi o te kilka doświadczeń. Nie jesteśmy jakimiś geniuszami, jednakże praktyka to najlepsza nauka. Od dłuższego czasu, teraz i już zapewne zawsze, będziemy podchodzić do jedzenia z chęcią i luzem. 

Na wstępie musicie przede wszystkim rozgraniczyć dwie podstawowe rzeczy. Czy chcecie mieć ładną, wysportowaną sylwetkę, dobrze się czuć, z dumą pokazywać na plaży czy też macie w planach starty w zawodach sylwetkowych. Ta decyzja w odniesieniu do żywienia jest kluczowa. My razem z Sylwią na dzień dzisiejszy temat zawodów zamykamy i nie wiem czy kiedykolwiek on się jeszcze pojawi. Taka decyzja pozwala Nam jeść częściej to na co mamy ochote a przy treningu siłowym i w przypadku Sylwii treningu aerobowym nie musimy wstydzić się Naszych sylwetek. 

Wiele słyszymy o liczeniu kalorii, makro, ważeniu jedzenia, spożywaniu go co 3 godziny z zegarkiem w ręku, a gdy spóźnimy się kwadrans to łapie nas depresja. Tak, owszem, jak najbardziej, jestem za, popieram, ale u ZAWODOWCÓW, ZAWODNIKÓW, PROFESJONALISTÓW STARTUJĄCYCH NA ZAWODACH! My, ludzie trenujący tylko i wyłącznie dla siebie, dla Naszej rozweselonej gęby patrzącej w lustro i widzącej spoko ciało, nie musimy liczyć kalorii, ważyć co do ziarnka ryżu tego pieprzonego jedzenia, włączać stopera od posiłku do posiłku. Nam wystarczy kilka prostych zasad, które po pierwsze nie utrudnią Nam codziennego funkcjonowania,nie zabiorą Nam wszystkich dobroci związanych z jedzenie i nie rozwalą nam psychiki.

Przedstawię Wam w dużym skrócie jak wyglądają Nasze relacje z jedzeniem. Wstając rano jemy to na co mamy ochotę, oczywiście zważając na to, żeby w posiłku znalazły się źródła białka i węglowodanów lub białka i tłuszczy. Mianowicie - jeśli mamy ochotę na śniadanie czerpać źródło białka z odżywki to to robimy; jeśli mam ochotę na biały ser to również po niego sięgamy; jeśli chcemy dostarczyć węglowodany z owoców to czemu nie? Staramy się jeść owoce w porach około treningowych, ale jeżeli zjemy o innej porze to nie, nie mamy wyrzutów sumienia. Warzywa? W każdym posiłku jak najwięcej. Sylwuśka kocha pomidory i na prawdę potrafi zjeść ich bardzo dużo. Obiad? Jeśli nie mogę zmieścić całej torebki ryżu to z chęcią dołoże 4 kostki czekolady, banana, czy to na co będe miał ochotę (Sylwia kocha ryż i zmieści nawet całą torebkę). Oczywiście nie robimy tego non stop, ale jeśli mamy na to ochotę, nasz organizm na widok ryżu dostaje padaczki to sięgam po czekolade, żelki czy lody. Staramy się trzymać zasady cheat meal raz w tygodniu, ale tak jak pisałem wyżej jeżeli trafi się dzień, że kurczak smakuje okropnie, a w głowie słodkości - jemy bez wyrzutów sumienia, ale z zachowaniem rozsądku. W przypadku oszukanego posiłku rozsądek i rozwaga nie obowiązuje. Wiadomo również, że czytamy etykiety, skład danego produktu, bo mimo wszystko chcemy wybrać coś lepszego niż produkt obok. Chciałbym Wam przede wszystkim przekazać jedną podstawową rzecz - jeśli mamy na coś ochotę, nie ważne o jakiej porze i w jaki dzień, to nie walczymy z tym, nie zagryzamy zębów tylko swobodnie po to sięgamy i zaspokajamy naszą "psychike". Dlaczego? Bo nie jestem profesjonalistą, ani zawodowcem i po prostu mogę, a moja zwykła, dobra forma na tym na pewno nie ucierpi. Nie jesteśmy zawodowcami, nie czermpiemy z tego sportu korzyści, więc dlaczego mamy dla niego dręczyć Naszą głowe i organizm. My, amatorzy tego sportu, przede wszystkim nie możemy naśladować zawodników, osób które startują w zawodach i które faktycznie muszą trzymać się tych wszystkich zasad. Wierzcie Nam, że jeśli na samym początku swojej przygody z siłownią i z dietą popadniecie w paranoje to Wasza przygoda skończy się szybciej niż myślicie. Im więcej ograniczeń tym większy poziom frustracji i tym samym większe ryzyko porażki.

Reasaumując całe, dla niektórych może nudny wywód: postaraj się na wstępie podjąć decyzje w którą strone chcesz iść rozpoczynając przygodę z treningiem siłowym. Podejmij ją stosunkowo szybko, żebyś nie potrzebnie nie marnował swojego czasu na wojnę w kuchni ze stoperem i wagą w ręku.

Wierzcie Nam, że do osiągnięcia fajnej sylwetki nie potrzeba wiele!